مطالعه اثر تنش حاصل از تیمار کومارین بر جوانه زنی ژنوتیپ های بومی گندم دوروم

گندم دوروم یکی از مهمترین غلات دانه ریز می باشد و از دیر باز به صورت آبی و دیم در غرب ایران کشت می شود. به منظور بررسی اثر تنش حاصل از کومارین بر روی جوانه زنی و مشخصات ظاهری ژنوتیپ های بومی گندم دوروم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل ها شامل کومارین (5 سطح صفر،30،20،10، و 45 میلی گرم در لیتر) و ژنوتیپ (18 ژنوتیپ به همراه دو ژنوتیپ کرخه و یاواروس به عنوان ارقام شاهد) بود. نتایج تجزیه واریانس بر روی صفات مورد بررسی نشان داد که اثر کومارین و ژنوتیپ بسیار معنی دار بودند. بازدارندگی غلظت های مختلف کومارین بر روی رشد طولی ریشه چه و ساقه چه نسبت به شاهد مشاهده شد ولی وزن تر ریشه چه و ساقه چه و وزن تر کل گیاهچه، تحت تأثیر بازدارندگی غلظت 20 میلی گرم در لیتر و بالاتر کومارین قرار گرفت. با این وجود، اثر تحریک کنندگی کومارین بر روی درصد جوانه زنی، وزن خشک ساقه چه و ریشه چه تحت تأثیر غلظت 10 میلی گرم در لیتر مشاهده شد. در نهایت، ارزیابی ژنوتیپ ها نشان داد که ژنوتیپ ها در سه گروه متمایز قرار گرفتند. ژنوتیپ های بومی نسبت به ارقام شاهد از بیشترین مقاومت در برابر کومارین برخوردار بودند و از بین آنها، ژنوتیپ های شماره 9، 10 و 12 مقاوم ترین ژنوتیپ ها محسوب شدند. همچنین افزایش غلظت کومارین و مدت زمان تیماردهی ژنوتیپ ها باعث کاهش در صفات اندازه گیری شد.